Het verhaal door de ogen van Nikita van der Vliet
“Op dinsdag 9 juli vertrokken wij richting het EK in Hongarije met een gedachte dat we wouden gaan spelen voor de medailles. Bij de eerste 4 eindigen zou voor ons een grotere prestatie zijn na afgelopen WK. Daar eindigden wij 7e. Onze eerste wedstrijd vond plaats op donderdag 11 juli tegen Duitsland. Hiervoor hadden we nog een aantal trainingen, maar we moesten van Duitsland winnen. Wij zaten verder nog met Denemarken en Kroatië in de poule. Alle 3 de wedstrijden wonnen wij en werden we dus poulewinnaar.
Daarna werden we samengevoegd met de andere 2 landen uit poule A, Rusland en Frankrijk. Voordat wij onze eerste wedstrijd speelden tegen de Russen, speelde Frankrijk tegen Denemarken. Wij als speelsters hadden natuurlijk al een beetje uitgerekend wat er moest gebeuren om na 1 wedstrijd zeker te zijn van een finale plek. Dit kwam doordat de winnaar van de poule 2 punten meenam naar de hoofdrondes. Nadat Frankrijk en Denemarken tegen elkaar gespeeld, moesten wij winnen van Rusland en wat denk je? We winnen deze wedstrijd met 31-28 van de Wereldkampioen van afgelopen jaar. Niet te geloven dat wij als team in de halve finale stonden van het EK! De volgende wedstrijd tegen Frankrijk maakte niks meer uit maar toch wouden wij voor de winst gaan. Helaas was dit niet het geval en verloren wij deze wedstrijd. Maar niet te vergeten, we stonden in de halve finale en moesten doorzetten richting deze wedstrijd tegen Noorwegen. Met veel strijd, ups en downs tijdens de wedstrijd maar vooral veel doorzettingsvermogen en geloven in het team wonnen wij ook deze wedstrijd met 31-29. Op naar de finale betekende dat voor ons.
Met veel vertrouwen richting het stadion, wachtend tot we het veld op mochten in de uitverkochte Audi arena in Gyor (de handbalhal van Hongarije). Heel de hal was uitverkocht met supporters van Hongarije, maar zeker ons publiek niet te vergeten die alle wedstrijden ons toe stond de juichen. Ook tijdens de finale. Ons publiek was geweldig, stond achter ons en ook wij hoorden ze schreeuwen en ons toejuichen in de finale. Helaas heeft dat niet geholpen en verloren wij de finale van gastland Hongarije. Ondanks dat kunnen we terug kijken op een mooi resultaat en zijn we trots op het behalen van zilver. Nieuw seizoen, nieuwe kansen, opnieuw trainen met zijn allen om ons voor te bereiden op het laatste jeugd eindtoernooi volgende zomer in Roemenië.”